1. Maðr hét Skegg-Bjálfi ok átti skip í fǫrum;1 hann ætlaði til Danmerkr suðr. Þeir fala at hánum skipit hálft, en hann kvez spurt hafa, at þeir váru góðir drengir, ok gaf þeim hálft skipit ok launa þeir þegar meir en fullu. 2. Nú fara þeir suðr til Danmerkr, ok í þann kaupstað, er í Vébjǫrgum2 heitir, ok eru þeir þar um vetrinn með þeim manni, er Sigrhaddr3 hét. 3. Þeir váru þar þrír, Vésteinn, Gísli ok Bjálfi, ok var gott vinfengi með þeim ǫllum ok gjafaskipti.4 En snemma um várið bjó Bjálfi skip sitt til Íslands. 4. Maðr hét Sigurðr, félagi5 Vésteins, norrœnn at ætt, ok var þá á Englandi vestr; hann sendi Vésteini orð ok kvez vilja slíta félag6 við hann ok þóttiz eigi þurfa hans fjár lengr. 5. Ok nú biðr Vésteinn leyfis, at hann fœri at hitta hann.
“Því skaltu heita mér,7 at þú farir aldri brott af Íslandi, ef þú kømr heill út, nema ek leyfa þér.”
Nú játar Vésteinn því. 6. Ok einn morgin ríss Gísli upp ok gengr til smiðju; hann var allra manna hagastr ok gǫrr at sér8 um alla hluti; hann gerði penning9 þann, er eigi stóð minna en eyri, ok hnitar saman penninginn ok eru tuttugu naddar10 á, tíu á hvárum hlutnum, ok þykkir sem heill sé, ef saman er lagðr ok má þó taka í sundr í tvá hluti. 7. En frá því er sagt, at hann tekr í sundr peninginn ok selr annan hlut í hendr Vésteini, ok biður þá þetta hafa til jartegna, – “ok skulu vit þetta því at eins sendaz á milli, at líf annarshvárs okkars liggi við.11 8. En mér segir svá hugr um, at vit munum þurfa at sendaz á milli, þó at við hittumz eigi sjálfir.” 9. Nú ferr Vésteinn vestr til Englands, en þeir Gísli ok Bjálfi til Noregs ok út um sumarit til Íslands, ok varð gott til fjár ok góðrar sœmðar, ok skildu vel sitt félag, ok kaupir nú Bjálfi skip hálft að Gísla. 10. Nú ferr Gísli vestr í Dýrafjǫrð á byrðingi einum við tólfta mann.
1: skip í fǫrum, a “trading ship.” ↩
2: Vébjǫrgum, Viborg in Jutland. ↩
3: Sigraddr, that is, Sigrhaddr, probably haddr (got. hazds), hair. ↩
4: gjafaskipti, n. “an exchange of gifts.” ↩
5: félagi, m. here, “business associate.” (comrade).
Engl. “fellow.” ↩
6: slíta félag, “dissolve a trading agreement.” ↩
7: Því skaltu heita mér…, Gísli’s words. ↩
8: gǫrr at sér, vel ; “in everything we was accomplished.” ↩
9: penning, “coin,” from the following we can see that it was two perfectly congruent coin-like metal discs, which could be firmly joined together by means of the naddar, so that the whole thing looked like one piece. ↩
10: naddar, pl. naddr, m. “stud;” for every naddr there was a matched hole on the other disk. When the whole thing was put together, you could not see a hole, or a naddr. ↩