1. Þat bar til tíðenda um sumarit, af skip kom út í Dýrafirði, ok áttu brœðr tveir, norrœnir menn; hét annarr Þórir, en annarr Þórarinn, ok váru víkverskir1 menn at kyni. 2. Þorgrímur reið til skips ok keypti fjogur hundruð viðar,2 ok gaf sumt verðit þegar í hǫnd en sumt á frest.3 3. Nú setja kaupmenn upp skip sitt í Sandaósi4 ok taka sér síðan vistir.5 Oddr er maðr nefndr, ok var Ørlygsson; hann bjó á Eyri í Skutulsfirði;6 hann tók við stýrimǫnnum.7 4. Nú sendir Þorgrímr Þórodd son sinn,8 at bera saman við sinn ok telja, því at hann ætlaði heim at flytja bráðliga, ok kømr hann til ok tekr viðinn ok berr saman, ok þykkir þó nǫkkuð annan veg9 um kaup þeira, en Þorgrímr hafði frá sagt. 5. Mælti hann þá illa við austmennina; en þeir stóðuz þat eigi, ok vinna at10 hánum ok vega hann. 6. Síðan fara austmenn frá skipi eptir verk þetta; þeir fara um11 Dýrafjǫrð ok fá sér hesta ok vilja nú til vistar sinnar; þeir fara dag þann ok um nóttina, unz þeir koma í dal þann,12 er gengr upp af Skutilsfirði, ok eta þar dǫgurð ok fara at sofa síðan. 7. Nú eru Þorgrími sǫgð tíðindi þessi, ok býz hann þegar heiman, ok lætr flytja sik yfir fjǫrð ok ferr eptir þeim einn saman. 8. Hann kømur at þeim, þar sem þeir lágu, ok vekr Þórarin, stingr á honum13 spjótskafti sínu, en hann hleypr upp við ok vill taka til sverðs síns; því at hann kendi Þorgrím, en Þorgrímr leggr á hánum með spjóti ok vegr hann. 9. Nú vaknar Þórir ok vill hefna félaga síns, en Þorgrímr leggr hann spjóti í gegnum. Þar heitir nú Dǫgurðardalr ok Austmannafall.14 10. Eftir þetta ferr Þorgrímr heim ok verðr nú frægr af ferð þessi; sitr hann nú í búi sínu um vetrinn. 11. En um várit búa þeir mágar, Þorgrímr ok Þorkell, skip þat, er austmenninir hǫfðu átt.15 Austmenn þessir váru16 óeirðarmenn miklir í Nóregi, ok hǫfðu átt þar óvært. Nú búa þeir skip þetta ok fara útan. 12. Þat sumar fara ok útan Vésteinn ok Gísli í Skeljavík í Steingrímsfirði,17 ok láta hvárirtveggju í haf. 13. Ǫnundr ór Meðaldal18 ræðr fyrir búi þeira Þorkels ok Gísla, en Saka-Steinn fyrir með Þórdísi á Sæbóli. 14. Ok er nú þetta er tíðenda, réð Haraldr gráfeldr19 fyrir Nóregi. Þeir Þorgrímr ok Þorkell koma norðarliga at20 við Nóreg skipi sínu ok hitta konung brátt ok ganga fyrir hann ok kveðja hann vel. 15. Konungr tók þeim vel, ok gerðuz þeir hánum handgengnir, ok verðr þeim gott til fjár ok virðingar. 16. Þeir Gísli ok Vésteinn váru úti meir en hundrað dœgra ok sigla um vetrnátta-skeið at Hǫrðalandi21 í miklu fjúki ok ofviðri um nótt, brjóta skipit í spán, en halda fé sínu ok mǫnnum.
1: víkverskir from Vík in Norway (the area around Christiana Fjord). ↩
2: fjogur hundruð viðar, “400 (480?) wooden posts.” Timber had to be imported from Norway because the Icelandic forests did not have any useful material. ↩
3: en sumt á frest, “some (was) on credit.” ↩
4: Sandaósi, a little farther east than Haukadal lies the Brekkudalr, through which the Sanda á runs; the mouth of this river and the sandy beach ont he south bank of the Sandar fjord is called Sandaóss (Kålund I, 573). ↩
5: taka sér–vistir_, “get lodging,” (rent lodging from the neighbors in the area). ↩
6: Eyri í Skutilsfirði, the Skutilsfjǫrðris one of the many fjords along the south coast of Ísafjarðarsjúp. Eyrr is located on the west side of Skutilsfjǫrðr and is now a parsonage near the current Ísafjǫrður shopping area. ↩
7: stýrimǫnnum, the two owners of the ship (§ 1). stýrimaðr does not mean, “helmsman,” but “captain.” ↩
8: Þórodd, son sinn, this cannot be correct, because Þorgrímr could not yet have been a grown son; he himself was only 25 years old; son, so both recensions must be corrupt; was the otherwise unattested Þóroddr his brother or a slave? ↩
9: þykkir–veg, meaning, the posts seemed to him to be worse than he had expected. ↩
10: vinna at = vinna á, “wounded.” ↩
11: um, “over,” across the north shore. ↩
12: dal þann, one of the five valleys at Skutilsfjǫrðr, now Dögurðardalr, see § 9. ↩
13: stingr á honum, “shoved him,” to wake him up. ↩
14: Austmannafall, this name currently refers to two long hills in Dǫgurðardalr, the upper and lower Austmannafall (Kålund I, 586). ↩
15: skip þat, er austmenninir hǫfðu átt, of course, they had become outlaws as a result of the killing and had forfeited life and property. ↩
17: Skeljavík í Steingrímsfirði, the Steingrímsfjǫrðr is located in the Strandasýsla on the west side of the Húnaflói; Skeljavík is a small bay on the south side of the fjord that is often called a landing place. ↩
18: Meðaldal, “the middle valley,” lies between Hauksdalr and Brekkudalr, s. zu § 3. The main settlement is also called Meðaldalr. ↩
19: Haraldr gráfeldr, grandson of Haraldr hárfagri, ruled 961-69; see Laxd. c. 19, 2. How the king got his nickname (“gray cloak”), is explained in Haralds saga gráf. c. 7 (Heimskr. I, 239 f.). ↩
20: koma at, (landi) “landed.” norðarliga, meaning, in the region of Drontheim; compare, norðr í þrándheimi in S. ↩
21: Horðaland, region in western Norway (north and south of Hardagerfjord). ↩