Gísla saga Súrssonar 6
The thing on Valseyrr. The Súrssynir and their brothers-in-law pledge themselves to be blood-brothers
Gestr hét maðr ok var Oddleifsson;1 hann var kominn til þings ok var í búð hjá Þorkeli auðga. 2. Nú sitja þeir við drykkju, Haukdœlir, en aðrir menn váru at dómum, því at sóknarþing2 var. 3. Þá kømur maðr inn í búð þeira Haukdœla, gassi3 mikill, er Arnórr hét, ok mælti: “Allmikit er um yðr4 Haukdœla, er þér gáið einskis annars en at drekka en vilið eigi koma til dóma, þar sem þingmenn yðrir eigu málum við at skiptaz;5 ok þykkir svá ǫllum, þótt ek6 kveða upp.”7
4. Þá mælti Gísli: “Gǫngum þá til dóma; kann vera, at þetta mæli fleiri.”
5. Ganga þeir nú til dóma; ok spyrr Þorgrímr ef nǫkkurir væri þeir menn, er þyrfti þeira liðveizlu; – “ok skal ekki eptir liggja þat sem vér megum8 þeim veita, meðan vér erum uppi, sem9 vér heitum váru liði.”
6. Þá svarar Þorkell enn auðgi: “Lítils eru mál þessi verð, er menn eigu hér við at skiptaz10 en vér munum yðr til segja, ef vér þurfum yðvarrar liðveizlu.”
7. Ok nú finnz mǫnnum orð um,11 hvá skrautligr flokkr þeira var, eða12 um málsenda13 þeira, hversu skǫruligir váru.
8. Þorkell mælti þá til Gests: “Hvé lengi ætlar þú at kapp þeira Haukdœla ok yfirgangur myni vera svá14 mikill?”
Gestur svarar: “Eigi munu þeir allir samþykkir et þriðja sumar, er þar eru nú í þeim flokki.”
9. En Arnórr var hjá þessu þeira tali, ok hleypur inn í búð þeira Haukdœla ok segir þeim þessi orð.
Gísli svarar: “Hér mun hann mælt mál15 talat hafa; en vǫrumz vér at eigi verði hann sannspár; enda sé ek gott ráð til þessa at vér bindum várt vinfengi með meirum fastmælum16 en áðr ok sverjumz í fóstbrœðalag17 fjórir.”
10. En þeim sýniz þetta ráðligt. Ganga nú út í eyrarodda,18 ok rísta þar upp ór jǫrðu jarðarmen,19 svá at báðir endar váru fastir í jǫrðu ok settu þar undir málaspjót, þat er maðr mátti taka hendi sinni til geirnagla.20 11. Þeir skyldu þar fjórir undir ganga, Þorgrímur, Gísli, Þorkell ok Vésteinn; ok nú vekja þeir sér blóð ok láta renna saman dreyra21 sinn í þeiri moldu, er upp var skorin undan jarðarmeninu ok hrœra saman allt, moldina ok blóðit. 12. En síðan fellu þeir allir á kné, ok sverja þann eið, at hverr skal annars hefna sem bróður síns, ok nefna ǫll goðin í vitni. 13. Ok er þeir tókuz í hendr allir, þá mælti Þorgrímur: “Œrinn vanda hefi ek,22 þótt23 ek gera þetta við24 þá báða, Þorkel ok Gísla, mága mína; en mik skyldir ekki25 til við Véstein.” – ok hnykkir26 hendi sinni.
14. “Svá munu vér þá fleiri gera,” segir Gísli ok hnykkir ok sinni hendi, “ok skal ek eigi binda mér vanda við þann mann, er eigi vill við Véstein, mág minn.”
15. Nú þykkir mǫnnum um þetta mikils vert; Gísli mælti þá til Þorkels, bróður síns: “Nú fór sem mik grunaði; ok mun þetta fyrir ekki koma,27 sem nú er at gǫrt; get ek ok, at auðna ráði nú um þetta.”
Fara nú menn heim af þinginu.
Notes
1: Gestr–Oddleifsson, the famous sage and dream interpreter, for example see, Laxd. c 33,35-36, 66. ↩
2: sóknarþing, the vár-þing, according to Grágás (Konungsbók I, 96), had to be conducted between the fourth and the sixth week of summer, consisted of two sections; the first was the sóknarþing, in which court cases (sóknir) were conducted; the second was the skuldaþing, a thing in which financial transactions were deliberated (payments of debt, etc.) ↩
3: gassi, a careless and thoughtless person who blabbed about everything. ↩
4: Allmikit–yðr, “You are a curious people.” ↩
5: 5 málum við at skiptaz; “negotiating legal matters.” ↩
6: ek, “I,” with emphasis, “no other but I.” ↩
7: kveða upp, “say it aloud.” ↩
8: ok skal–megum, actually “that which we are able to do, shall not be left behind” (shall be done), meaning, we wish to support our thingmen to the best of our abilities. ↩
10: lítils–skiptaz, “only insignificant things are on trial.” ↩
11: finnz mǫnnum orð um, “people started talking about it for this reason.” ↩
13: málsenda, acc. pl. v. málsendir, apparently composed with, endir, the word is common; nevertheless, it should not be considered a form related to málsemð, pl. málsemðir; see Fritzner2 s.v. –The MS. S also reads in this position málsemð. The meaning is “quality of speech,” or, “expression.” ↩
14: svá, meaning, right now. ↩
15: mœlt mál, “something – not he alone – what everyone says, or knows.”
An idiom. To say what the world already says or knows. See the Cleasby Vigfusson entry for mæla. ↩
16: með meirum fastmœlum, “with stronger (more serious) insurance.” ↩
17: fóstbrœðralag, about the blood brother pact, see Grundr.2 III, 417 and the literature cited there; see also K. Maurer, Bekehrung II, 170 ff; M. Pappenheim, Zs. f.d. phil. 24, 157 f. The following passage is regarded as a locus classicus for this particular custom. ↩
18: eyrarodda, the most prominent part (the top) of Valseyrr. ↩
19: Jarðarmen; men means “neck ring,” and so something circular or round is meant here; therefore semicircular; all of it looked like this:
(a is the málaspjót). ↩
20: málaspjót–geirnagla a spear marked with a magical stave, so long that when a man stood on the ground he could reach the nail fastener with his hand extended, through which the blade was fastened to the shaft. ↩
21: láta renna saman dreyra, this is the important part of the ritual: the blood mixture was supposed to signify that the fóstbrœðr from then on considered themselves physical brothers who shared the same blood. ↩
22: Œrinn vanda hefi ek, “I enter into enough agreements” ↩