1. Brœður tveir eru nefndir; hét annarr Einarr, en annarr Árni, synir Skeggja ór Sǫxu; þeir bjoggu á Flýðrunesi1 norðr frá Þrándheimi. 2. Þeir eflaz at liði um haustit ok eptir um várið ok fara í Súrnadal til Kolbjarnar ok bjóða hánum tvá kosti, hvárt hann vill heldr fara með þeim ok brenna inni Þorbjǫrn ok sonu hans eða láta þar líf. Hann kjøri heldr at fara. 3. Fara þeir nú þaðan sex tigir manna, ok koma á Stokka um nótt ok bera eld at húsum; en þau váru ǫll í svefni í skemmu einni, Þorbjǫrn ok synir hans ok Þórdís. 4. Þar váru inni sýruker2 tvau í því húsi. Nú taka þeir Gísli hafrstǫkkur tvær ok drepa þeim í sýrukerin, ok verjaz svá eldinum, ok sløkkva3 svá þrysvar4 þar fyrir þeim eldinn. 5. Ok þá eptir fengu þeir Gísli brotit vegginn, ok komaz svá á brott, tíu saman, ok fylgðu reyk5 til fjalls, ok kómuz svá brott ór hundahljóðum;6 en tólf menn brunnu þar inni.7 En þeir þykkjaz ǫll þau inni hafa brent, er til kvámu.8 6. En þau Gísli fara, unz þau koma í Friðarey til Styrkárs, ok eflaz þaðan at liði, ok fá fjóra tøgu manna, ok koma á óvart til Kolbjarnar, ok brenna hann inni við tólfta mann; selja nú lǫnd sín ok kaupa sér skip, ok váru á sex tigir manna, ok fara á brott með allt sitt, ok koma við eyjar þær, er Æsundir7 heita, ok liggja þar til hafs. 7. Nú fara þeir þaðan á tveim bátum, fjórir tigir manna, ok koma norðr8 til Flyðruness. 8. Þeir brœðr, Skeggjasynir, váru þá á leið komnir við níunda mann, at heimta landskyldir sínar. 9. Þeir Gísli snúa til móts við þá ok drepa þá alla; Gísli vá þrjá menn, en Þorkell tvá. 10. Eptir þat ganga þeir til bœjar ok taka þaðan á brott mikit fé. Gísli hjó þá hǫfuð af Hólmgǫngu-Skeggja; því at hann var þá þar hjá sonum sínum.
1: Flyðrunes, in S Flúðunes; the correct form is uncertain, as is the location for this settlement. Locating the farm north of Surnadal and also north of the inlet of Trondheim Fjord seems reasonable; also in S it says: norðan af Flúðenesi. ↩
2: sýru-ker, “barrels of sour whey.” ↩
3: fylgðu reyk, see Eyrb. c. 43, 6. ↩
4: hunda-hljóðum, “barking;” they came so far away from the settlement that the dogs there could not catch their scent, so as to betray them. ↩
5: inni, in S there appears one stanza (Gísli’s first), which could belong to the original version of the saga; it is most likely genuine and reads:
Hár leikr eldr of órom
(es bál miket) skála;
gaukr mon Gauts af slíko
gladdr, en vargar sadder;
reydak fyrr á fjǫndom,
faþer minn af þraut þinne
stofnask styrjar efne,
stinn jǫrn of sǫk minne.
Prose word order: Eldr leikr hár of órom skála; miket bál es; gaukr Gauts mon gladdr af slíko en vargar sadder; reyndak fyrr stinn jǫrn á fjǫndom of minne sǫk; styrjar efne stofnask af þraut þinne, faþer minn.
“Flame plays high on our house, it is a huge fire.
The cuckoo of Geat (Odin. A kenning for a raven.) will be glad just as the wolf will be satisfied.
I already tested unbending iron on my enemies for lesser offenses.
Battles will begin from your struggle, my father.”
↩
6: er–kvámu, “who had come there.” ↩
7: Æsundir, an unknown island group; if the name is transmitted correctly, (S only has eyjar nǫkkurar); perhaps this is the same as the Asenoya island, a bit farther north than the inlet of the Trondheim Fjord. ↩
8: norðr is a notable improvement of suðr in M, c.f. § 1 and the reading from S: þeir Gísli roá norðr fyrir land ok stefna til Flúðuness. ↩